Bu atölyede eski fotoğraflar üzerinden gündelik yaşamın, mekânların ve insanların üzerine nakışla müdahalede bulunuyor. Sadece görüntülere değil, görüntülerin çağırdığı duygulara, hafızalara ve sorulara da kulak veriyoruz Her dikiş, yalnızca bir iz bırakmaz; kimi zaman sessizliği işler, kimi zaman eksik kalmış bir dokunuşu tamamlar. Anların, belleğimizde bıraktığı izleri konuşuyor; nakışla yeniden şekillendiriyoruz. Fotoğraflar bu atölyede yalnızca bir anı değil; bastırılmış, görünmeyen ya da duyulmamış olanın da taşıyıcısı. Nakış ise burada bir anlatı biçimi, iyileştirici ve dönüştürücü bir eylem olarak karşımıza çıkıyor. Her ilmekle birlikte kişisel olanla toplumsal olan, geçmişle şimdi arasında yeni yollar açılıyor.